„Duch Chrystusa staje się siłą naszej «słabej» modlitwy, światłem naszej «wygaszonej» modlitwy, ogniem naszej «jałowej» modlitwy, dając nam prawdziwą wolność wewnętrzną, ucząc nas jak żyć stawiając czoła doświadczeniom istnienia, w pewności, że nie jesteśmy sami, otwierając nas na perspektywy ludzkości i stworzenia, które «jęczy i wzdycha w bólach rodzenia»” Benedykt XV